موزه دل اپرا دل دومو

موزه ی دل اپرا دل دومو (dell opera del duomo) یکی از موزه های معروف و جدید شهر فلورانس با قدمتی بیش از صد سال است که برای حفاظت از آثار و اشیاء موجود در کلیسای قرن سیزدهمی دی سانتا ماریا دل فیوره (di santa maria del fiore) در سال ۱۸۹۱ میلادی تاسیس شد.

در حقیقت ساختمان این موزه که متشکل از سه طبقه می باشد و جزئی از کلیسای سانتا ماریا دل فیوره به شمار می رود به عنوان محلی برای نگه داری آثار هنری ارزشمند برچیده شده از این کلیسا و یا اشیائی که لازم است طی نوسازی ها از ساختمان این کلیسا حذف شوند و مربوط به دوره ۷۰۰ساله آن می باشند، بنا شده است. به همین دلیل این موزه بهترین راهنما برای مشاهده تغییرات و توسعه های ایجاد شده در این بنای تاریخی که نمادی از شهر فلورانس است، می باشد و کسانی که علاقمند به تاریخ کلیسا هستند با مشاهده این آثار به خوبی  از سیر ساخت و ساز کلیسای سانتا ماریا که بیش از یک قرن به طول انجامید مطلع می شود.

انجمن opera del dumuo

در واقع نام این موزه برگرفته از نام انجمن صنفی «opera del dumuo» می باشد که از قرن سیزدهم میلادی وظیفه نظارت بر ساخت و ساز کلیسای جامع را بر عهده داشتند، این انجمن در طول ساخت و ساز کلیسا مکان ثابتی نداشت و پس از اتمام ساخت و ساز، ساختمان یا کوشکی به عنوان مکانی ثابت برای انجمن و همچنین خانه ای برای تندیس ها و مجسمه هایی که قرار بوده در کلیسا مورد استفاده قرار بگیرند و یا آن هایی که به دلایل مختلف نظیر تغییر در ذائقه هنری، استفاده مجدد در مراحل بعدی و یا به فروش گذاشتن آن ها از کلیسای سانتا ماریا خارج شده اند، بوده است.

موزه دل اپرا دل دومو کشور ایتالیا

این انجمن همچنان و در طی این سال ها به کار خود ادامه می داد چون این آثار فاخر و زیبا نیاز به مراقبت و نگه داری داشتند تا اینکه در اواخر قرن نوزدهم میلادی تصمیم برآن شد که این خانه به موزه ای از این آثار تبدیل گردد.

آشنایی با موزه دل اپرا دل دومو

امروزه در این موزه شما شاهد آثار زیبا و شاهکارهای دیدنی مانند: آثار baptistery، مجسمه های معمار و مجسمه ساز مشهور آرنولفو دی کامبیو که برای بخش نمای این کلیسا آن ها را ساخته بود و با مرگ وی ناتمام مانده بودند و پس از آن و با پیشنهاد معمار برناردو بونتلنتی در اواخر قرن شانزدهم میلادی بخش بیرونی کلیسا به شیوه ی مدرن بنا شد و به دلیل اینکه این تندیس ها دیگر برای بخش خارجی بی فایده هستند در این موزه قرار گرفتند، آثار هنرمندان توسکانی قرن شانزدهم و هفدهم میلادی، آثار قرن چهاردهم برج ناقوس کلیسا، مجسمه هایی از نانی دی بانکو (nani di banco)، تندیس هایی از معمار آندره پیزانو و شاهکارهای قرن پانزدهمی معمار معروف لوکا دلا رابیا و آثار مهمی نظیر مجسمه «پیتا» میکل آنژ و مجسمه چوبی «مگدالین» خواهید بود .

در این بخش به معرفی برخی از گالری های مهم و دیدنی این موزه که بازدید از آن ها باید جزء اولویت ها قرار بگیرد، پرداخته می شود.

• تالار بهشت (salone del paradiso)

اتاق ششم این ساختمان که در طبقه همکف قرار گرفته است که با پیروی از سنت پیشینیان به دلیل قرار گرفتن بین تعمیدگاه و کلیسا به پارادیسو یا «بهشت» شهرت دارد. هنگام ورود به این اتاق با نمائی زیبا رو به رو خواهید شد که در اصل نمای کلیسای جامع است که در اواخر قزن شانزدهم میلادی خراب شده است. در واقع تندیس ها و مجسمه هایی که روزی جلوی کلیسا را تزئین کرده بودند در مکان های اصلی خود در این نمای بازسازی شده قرار گرفته اند.

تالار بهشت موزه دل اپرا کشور ایتالیا

از دیگر اشیاء برجسته و دیدنی در این اتاق می توان به دروازه های بهشت ساخته لورنزو گیبرتی و شاهکارهای میکل آنژ اشاره کرد.

• تندیس پیتا میکل آنژ (the pieta by michelangelo)

از دیگر آثار برجسته این موزه می توان به تندیس پیتا (pieta) ساخته شده توسط میکل آنژ در اواسط قرن شانزدهم اشاره کرد.

در واقع گفته می شود این مجسمه که شمایلی از حضرت مسیح (ع) ،مادرش و همچنین نیقودیموس مقدس (که در این تندیس میکل آنژ سعی کرده تصویر خودش را در زمان پیری ترسیم کند) می باشد را میکل آنژ برای زمان مرگ خود خواسته بود که بر روی مقبره اش قرار بگیرد.

همچنین آسیب به پا و بازوی چپ حضرت مسیح (ع) توسط خود میکل آنژ و در اوج نا امیدی برای رفع نقص های این تندیس وارد شده است.

• تندیس چوبی مگدالین اثر دوناتلو (panitent magdalene by donatello)

از دیگر آثار دیدنی این موزه می توان به مجسمه چوبی ساخته شده از چوب صنوبر سفید ماری مگدالین (مریم مجدلیه) که درکتاب های چهارگانه مسیحیت به عنوان قدیسه از آن یاد شده است (می گویند مریم زنی بدکاره بوده که پس از رویارویی با حضرت عیسی به راه راست هدایت شده و توبه کرده است)، اشاره کرد که توسط مجسمه ساز مشهور ایتالیایی اهل فلورانس به نام دوناتلو در اواسط قرن پانزدهم میلادی ساخته شد.

در واقع دوناتلو رویکرد متفاوتی را در ساخت این تندیس در پیش گرفته بود، زیرا تصاویری که از ماری مگدالین وجود دارد او را زنی خوش صورت نشان می دهد اما دوناتلو تندیس زنی لاغر، قوزکرده با عضلاتی خم شده و ظاهر ناپاک که سال ها انزوا و توبه او را نشان می دهد به طرز ماهرانه ای به تصویر کشیده است.

• موزه قرن نوزدهم میلادی

موزه قرن نوزدهم میلادی؟! شاید تعجب آور باشد اما این حقیقت دارد که موزه کوچکی از جزئیات ساخت نمای خارجی کلیسا و همه پروژه ها و طرح های پیشنهادی برای نمایی که امروزه شاهد آن هستیم در اتاقی واقع در طبقه دوم موزه قرار داده شده اند.

در واقع نمایی که امروز شاهد آن هستید در اواخر قرن نوزدهم میلادی ساخته شده و نمای قبلی و اصلی این بنا در قرن پانزدهم میلادی پایین کشیده شده بود و ساخت دوباره نما در قرن نوزدهم میلادی از سر گرفته شده بود.

• گالری تندیس ها (galleria delle sculture)

فراوانی تزئینات و تندیس ها در یک کلیسا نشانه ای از ثروت و نعمت های خداوندی است. در این گالری تندیس های زیبا و خاص زیادی می توان یافت که نشان از اهمیت روز افزون فلورانس و توانایی آن در همگام شدن با دیگر کلیساهای اروپا که از مجموعه گسترده ای از مجسمه های گوتیک تشکیل شده اند، دارد.

گالری تندیس موزه دل اپرا ایتالیا

• دالان اپرا (corridoiio dell opera)

از بخش های دیدنی موزه دیوار نوشته بزرگی است که اسامی حدود هزار نفر از کارگران، مجسمه سازان، معماران و هر کسی را که نقشی در ساخت این کلیسا و اشیاء داخل آن داشته است، بر روی آن حک شده است و هر بازدید کننده ای با دیدن این دیوار نوشته و دالان از اهمیت زیاد کلیسای جامع برای مردم فلورانس با خبر خواهد شد.

در این مقاله با بخش های مختلف موزه دل اپرا دل دومو

خرید بک لینک گردشگری

 منبع: سایت توریست های ایرانی