بایگانی برچسب برای: کلیسای جامع سنت باسیل در میدان سرخ شهر مسکو روسیه

جهان پر از مکان‌های زیبا و تاریخی برای بازدید است. برخی از این مکان‌ها بخاطر معماری زیبای خود معروف هستند و بعضی ارزش تاریخی دارند اما در مسکو جاهایی را مشاهده می کنیم که تاریخ درون دیوارها و ستون های آنها نفس می کشد.
مسکو به عنوان یکی از شهرهای پرزرق و برق در جهان ثبت شده‌است و هر ساله میلیون ها گردشگر از این شهر بازدید می‌کنند. اگر قلب یک توریست را داشته باشید و در حال برنامه‌ریزی برای سفر به درون زیبایی های جهان هستید، کلیسای جامع سنت باسیل در مسکو باید در فهرست شما باشد.

کلیسای سنت باسیل کجا قرار دارد؟

کلیسای جامع سنت باسیل (به انگلیسی: St. Basil’s Cathedral)، در انتهای جنوبی میدان سرخ، در یکی از شلوغ‌ترین مکان‌های مسکو قرار دارد. این ساختمان پر از رنگ‌های گوناگون و طرح‌هایی است که هر ساله صدها هزار گردشگر را جذب می‌کند. زیبایی خیره کننده و معماری شگفت انگیز کلیسا، آن را در لیست بازدید همه مهمانان مسکو قرار می دهد.
کلیسای سنت باسیل، میراث ماندگار ایوان مخوف:
کلیسای سنت باسیل برای مردم روسیه بیشتر از یک مکان تاریخی و یا جاذبه توریستی است. سنت باسیل نماد پیروزی روسیه و جایی ست که مسکو با غرور به آن می نگرد. برای درک این موضوع باید بدانید برای مسکو اینجا مانند برج ایفل برای فرانسه یا مجسمه آزادی برای آمریکا مهم است.

کلیسای سنت باسیل شهر مسکو روسیه

کلیسای جامع سنت باسیل بین سال های ۱۵۵۵ تا ۱۵۶۱ به دستور ایوان چهارم (معروف به ایوان مخوف)، به افتخار پیروزی بر تاتارها در حمله به کازان ساخته شد. روزی که ریشه آخرین بقایای امپراتوری مغول از سرزمین مسکو برداشته شد. این کلیسا در زمان ساخت، با ارتفاع ۶۵ متر بلندترین ساختمان شهر بود.

 نجات یافته از نابودی

این تقریبا یک معجزه است که کلیسای جامع سنت باسیل هنوز بر جای خود ایستاده است. این کلیسا چندین بار در آستانه تخریب قرار داشت. طبق افسانه ها، در زمان حمله ناپلئون به روسیه در سال ۱۸۱۲، از ساختمان کلیسا به عنوان محلی برای نگهداری اسب ها استفاده می‌شد. امپراطور فرانسه تصمیم داشت که ساختمان کلیسا را به پاریس منتقل کند اما این کار امکان پذیر نبود و چون او نمی‌توانست کلیسای جامع سنت باسیل را در میان غنایم جنگی خود حساب کند، تصمیم به نابودی آن گرفت. ناپلئون به توپچی‌های فرانسوی دستور داد تا قبل از عقب‌نشینی، کلیسا را منفجر کنند ولی در آن هنگام بر اثر باران و رگباری ناگهانی، آتش خاموش شد و کلیسا نجات یافت. با این وجود سنت باسیل توسط سربازان ناپلئون غارت شد، اما بلافاصله پس از جنگ تعمیر و تقدیس گردید.
علاوه بر این پس از انقلاب ۱۹۱۷، کلیسا بسته شد و ناقوس‌های کلیسا ذوب شدند. دولت شوروی یک سرکوب شدید را علیه دین و روحانیان در دستور کار خود قرار داد. کلیساهای قرون وسطی به عنوان امکانات ورزشی، سالن های سینما، انبارها، خوابگاه و … تغییر کاربری داده شدند. استالین تصمیم گرفت که با تخریب کلیسای جامع، فضای میدان سرخ را برای اجرای راحت‌تر نمایش‌های قدرت سیاسی و رژه های نظامی بازتر کند. این بار تنها شهامت و پشتکار «بارانوفسکی» معمار روسی معبد را نجات داد. وقتی از او خواستند که هزینه تخریب کلیسا را محاسبه کرده و به آنها اطلاع دهد. بارانوفسکی با عصبانیت گفت نابودی این شاهکار معماری دیوانگی محض است و ترجیح می دهد بمیرد ولی کلیسا تخریب نشود. مخالفت بارانوفسکی برای او پنج سال زندان به همراه داشت ولی باعث شد استالین از کار خود صرف نظر کند و بار دیگر سنت باسیل زنده ماند. در طول صدها سال، خسارات زیادی به کلیسا وارد شده ولی همواره ترمیم و بازسازی صورت‌گرفته است.

کلیسای سنت باسیل، تلفیق معماری و طراحی

علاوه بر ارزش تاریخی، این مکان به خاطر طراحی زیبا، رنگ‌ها و معماری شهرت دارد. اشتباه نیست اگر بگویم که کلیسای سنت باسیل می‌تواند به آسانی جایی در فهرست عجایب جهان پیدا کند. ساختمان کلیسا، نقطه عطفی بزرگ از رنگ‌ها، شکل‌ها و الگوهایی است که هر بازدیدکننده ای را به سوی خود می‌کشد. اگرچه این معماری خاص، بخشی از فرهنگ روسیه است و شما می‌توانید ساختمان‌های زیادی با طرح‌های دیوانه‌وار و ترکیبات رنگی در این کشور ببینید اما سنت باسیل، یک افسانه است.
کلیسای جامع سنت باسیل، یک کلیسای مرکزی است که توسط نه کلیسای کوچک احاطه شده‌است، کلیسای مرکزی «شفاعت مریم مقدس» و هشت کلیسای دیگر در پایان جنگ، به افتخار هشت پیروزی ایوان مخوف در حمله به کازان ساخته شده اند. نام هر یک از کلیساها برگرفته از نام یکی از قدیسان روسیه است. کلیسای شمالی به نام «سیپریان و جاستینای مقدس» و بعدها به نام «آدریان و ناتالیای قدیس» نامگذاری شد. کلیسای شرقی به نام «کلیسای تثلیث» وقف شد. نام کلیسای غربی، «ورود خداوند به اورشلیم» است که به مناسبت بازگشت نیروهای ایوان مخوف به مسکو نامگذاری شد. کلیسای جنوبی به نام «نیکولای مقدس»، کلیسای شمال شرقی به نام «سه اسقف اعظم از اسکندریه»، کلیسای جنوب شرقی به نام «الکساندر سویرسکی» (از قدیسان کلیسای ارتدکس شرقی)، کلیسای جنوب غربی، به نام «والارام خوتینسکی» (زاهد مسیحی روسی)، کلیسای شمال غربی، به نام «گرگوری ارمنستان» نامگذاری شده اند. کلیسای دهم در سال ۱۵۸۸ برای یادبود «واسیلی فیودورویچ» (قدیس محبوب و دیوانه که آتش سوزی مسکو را در سال ۱۵۴۷ پیش بینی کرده بود) ساخته شده است.

نمای داخلی کلیسای سنت باسیل مسکوی روسیه

هر کدام از معابد و کلیساها در رنگ، تزئینات و طراحی هیچ شباهتی به هم ندارند ولی همگی در زیبایی با یکدیگر رقابت می کنند. رنگ ها اولین چیزی هستند که چشم ها را به خود خیره می کند. در قرن هفدهم کلیسای سنت باسیل به رنگ‌های امروزی نقاشی شد. بعضی از مردم می گویند که این رنگ های چشم نواز از «مکاشفه یوحنا» در کتاب مقدس الهام گرفته شده است.
با وجود این همه زیبایی در نمای بیرونی، اگر داخل کلیسا را ببینید، شگفت زده می شوید. دیواره های هر کلیسا با نقاشی‌ها و حکاکی‌های زیبا تزئین شده‌است. نکته جالب این است که تمام نقاشی ها و شمایل، نگاه بازدیدکنندگان را به جهت بالا به سمت ارتفاع گنبد هدایت می کند.

هنر معماران روسی یا استاد اروپایی

بطور دقیق مشخص نیست که معمار کلیسا چه کسی است؟ تاریخ نویسان چندین نظریه دارند. یکی از آنها می گوید که کلیسا توسط دو معمار روسی به نام های “بارما” و “پوستنیک” ساخته شده، طبق نظریه دیگر، بارما و پوستنیک در واقع نام یک نفر است. نظریه سوم بیان می‌کند که کلیسای جامع توسط یک معمار ایتالیایی ساخته شده که در کرملین مسکو کار می‌کرده‌است.

کلیسای جامع سنت باسیل در میدان سرخ شهر مسکو روسیه

معمار این کلیسا هر که باشد، افسانه‌های زیادی درباره سرنوشت او وجود دارد. بنا به افسانه‌ها، هنگامی که ایوان مخوف معبد را دید، از زیبایی آن شگفت‌زده شد و با خود گفت که نباید هرگز و در هیچ کجا، بنایی با این شکوه و عظمت ساخته شود. ایوان از معمار پرسید: چه کسی می‌تواند معبدی به این زیبایی یا حتی زیباتر بسازد؟ معمار پاسخ داد: “من می‌توانم.” تزار فریاد زد و دستور داد که چشم های او را کور کنند تا هرگز نتواند این شاهکار را تکرار کند. «دیمیتری کدرین»، شاعر روس، در یکی از اشعارش به نام “معماران” این افسانه را روایت می کند.

 موزه تاریخیِ رنگین

از تاریخ ۲۱ می ۱۹۲۳ کلیسا به عنوان موزه تاریخی و معماری شناخته شد و در سال ۱۹۹۰، به همراه کرملین در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت گردید. خدمات عمومی کلیسا همچنان اجرا می‌شود اما در اکثر روزهای سال، برای بازدید گردشگران مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در بازدید از کلیسای جامع، قوانینی وجود دارد که همه بازدیدکنندگان باید آنها را رعایت کنند. این قوانین شامل لمس نکردن هیچ یک از آیتم های داخل کلیسا، ممنوعیت کشیدن سیگار، عدم استفاده از فلش دوربین، همراه نداشتن کودک یا حیوان خانگی، اندازه محدود کوله‌پشتی و برخی از قوانین دیگر است.